Lustrimi i përzgjedhjes tënde

Këtu është një shembull i një historie të orientuar në zgjidhje që prek të gjjitha bazat:

E dashur Susan,

Unë e vlerësoj mbulimin e fundit të CureViolence në revistë. Qasja epidemologjike për t’i dhënë fund konfliktit është përgjigje interesante që ekspozohet ndaj dhunës urbane dhe unë jam i interesuar ta pëqendroj vëmendjen time aty sa të vazhdojë.

Do t'më pëlqente të shkruaja një pjesë që shqyrton një model tjetër, ky me origjinë nga Lindja e L.A. nën udhëheqjen e priftit Jezuit atë Greg Boyle. Në vend të dhunës si sëmundje, siç bëjnë Dr. Gay Slutkin dhe ekipi i tij me CureViolence, ai e shihte atë si imperativ kulturor. Pa "rampa dalëse" siç e quan ai, në formën e punëve, aftësive emocionale, etj., të rinjtë që rriten të rrethuar nga dhuna nuk kanë zgjidhje tjera, përveç se të përfshihen në të. Homeboy Industries operon me supozimin se unk është mjaftueshme të "ndërprehet" dhuna, por, në thelb të zëvendësohet fuqia e saj me më shumë projekte që pohojnë jetën.

Është programi më i madh i vendit për rehabilitimin e anëtarëve të bandave, që shërben mbi 12,000 njerëz çdo vit. Organizata pretendon se u kushton atyre midis 20-44,000 dollarë për të ofruar një gamë të plotë të shërbimeve dhe trainimeve për të rinj; paraburgimi për të mitur në shtetin e LA, është mesatarisht 100-150,000 dollarë.

Përkundër asaj se rezulton të ndërhyrja më e suksesshme në 25 vjet. Homeboy Industries është përballur me probleme të fondeve vitet e fundit. Do më pëlqente të shikoja se pse është kjo, dhe të hetoj kufizimet lokale të këtij modeli, i cili duket se nuk përparuar në të gjitha drejtimet.

Mezi pres të dëgjoj mendimet tuaja.

Jane